Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ

«Συχωρεμένος να ’σαι, γιατί αγάπησες πολύ».

Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη αφηγείται μια ιστορία αγάπης και μίσους, θάρρους και εγκαρτέρησης.
Σε ένα χωριό υπάρχει το έθιμο να αναβιώνονται τα Πάθη του Χριστού κάθε επτά χρόνια.
Ο παπα-Γρηγόρης με τους προεστούς επιλέγουν τα πρόσωπα που θα λάβουν μέρος.
Τον Χριστό θα υποδυθεί ο Μανολιός, ένας απλός βοσκός, ο οποίος μετά την επιλογή του θα αρχίσει να αλλάζει προσπαθώντας να φτάσει στη μεγαλύτερη ψυχική και σωματική αγνότητα.

Όταν το απόγευμα καταφτάνουν πρόσφυγες από ένα άλλο χωριό, με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, καθώς διώκονται από τους Τούρκους, οι χωριανοί θα διχαστούν, αφού ο παπα-Γρηγόρης και αρκετοί άλλοι θα πουν πως φέρνουν μαζί τους επιδημία χολέρας.
Οι μόνοι που θα τους βοηθήσουν είναι ο Μιχελής, η Κατερίνα, ο Γιαννακός, ο Κωσταντής κι ο Μανολιός, ο οποίος θα τους υπερασπιστεί μιλώντας για την αξία της αγάπης και τη φιλευσπλαχνία.

Το αριστούργημα του Νίκου Καζαντζάκη Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, γραμμένο με πόνο, αγάπη και πίστη για τον άνθρωπο, είναι η ιχνηλάτηση της συναρπαστικής περιπέτειας του χριστιανικού «μύθου» για να χαραχτεί ο εναγώνιος κύκλος γύρω από τα θεμελιακά προβλήματα της ύπαρξης.
Δε βρίσκει κανένας ποτέ παρά ό,τι ζητάει, εμείς – καλά το ‘ νιωσες, Μανολιό μου – θα βρούμε, εκεί που πάμε, το Θεό, και θα τον βρούμε, όχι όπως τον παριστάνουν όσοι δεν τον είδαν ποτέ τους, ένα ροδομάγουλο γέρο, που κάθεται μακάρια σε πουπουλένια σύννεφα και προστάζει, μα σα μικρή φωνή που τινάζεται από τα σωθικά μας και σηκώνει πόλεμο.

Οι νέες εκδόσεις, με νέα εξώφυλλα και ειδικά σχεδιασμένη γραμματοσειρά, συνοδεύονται από εισαγωγικά κείμενα και επίμετρο, που προσφέρουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το ίδιο το έργο και την εποχή στην οποία γράφτηκε.
Από τότε που ήμουν μικρό παιδί, κανένας συγγραφέας δεν μου έχει κάνει τόσο βαθειά εντύπωση, όσο ο Νίκος Καζαντζάκης. Το έργο του έχει βάθος και διαχρονική αξία, επειδή [ο Καζαντζάκης] έχει βιώσει πολλά και επειδή, μέσα στην ανθρώπινη κοινότητα, έχει υποφέρει πολλά και προσφέρει πολλά.
‘Αλμπερτ Σβάιτσερ (Νόμπελ Ειρήνης 1952)